Η ηλικία μας και όχι οι ικανότητές μας καθορίζουν συχνά το πώς μας φέρονται οι άλλοι και το τι μπορούμε ή δεν μπορούμε να κάνουμε. Παρόλο που αυτό θα έπρεπε να ισχύει για όλες τις ηλικίες, μετά τα 50 αυξάνονται οι αρνητικές στερεοτυπικές αντιδράσεις που αποτελούν φραγμούς για πολλές δραστηριότητες και για ικανοποιητική πρόσβαση σε σημαντικές υπηρεσίες. Υπάρχουν ευρέως διαδεδομένα στερεότυπα σχετικά με τις μειωμένες ικανότητες των ατόμων άνω των 70 που τους μειώνουν ή τους αποκλείουν τελείως τις πιθανότητες εργασίας, μόρφωσης, επαγγελματικής επιμόρφωσης, αποτελεσματικής ιατρικής περίθαλψης, διασκέδασης και ολοκληρωμένης ζωής. Έτσι εξαιτίας των ηλικιακών διακρίσεων τα άτομα αυτά συναντούν σημαντικά εμπόδια στην πραγματοποίηση των σχεδίων τους.
Βέβαια πρέπει να σημειωθεί ότι δυστυχώς πολλά άτομα άνω των 70 ετών ενστερνίζονται τα ηλικιακά στερεότυπα και έτσι αυτο-αποκλείονται από πολλές δραστηριότητες και επιλογές. Παρατηρείται, παραδείγματος χάριν, ότι ενώ μπορούν να παρακολουθήσουν επαγγελματική επιμόρφωση, πολλά άτομα άνω των 70 ετών αρνούνται να συμμετάσχουν γιατί όπως λένε: « εγώ τώρα είμαι πολύ μεγάλη και δεν μπορώ πια να μάθω».
Σκοπός του blog είναι να παρουσιάσει τις μορφές αυτού του αποκλεισμού μέσα στην πόλη της Πάτρας .
Κοινωνική συμμετοχή και τρίτη ηλικία:
- Διαπροσωπικές σχέσεις, συντροφιά
- Αναζήτηση ενδιαφερόντων, σπορ
- Συνταξιοδότηση όσο γίνεται πιο αργά
- Κοινωνικά προγράμματα δραστηριοποίησης, επαγγελματικής ενασχόλησης του συνταξιούχου
- Αναγνώριση των ηλικιωμένων από τους νεότερους σαν «ενεργά» κύτταρα ζωής
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου